‘Elke bergbeklimmer weet: Heb je eindelijk de top bereikt, dan kan je daar niet blijven.’

Dit citaat heb ik uit het boek: ‘Schrijven vanuit je hart.’ Van Nathalie Goldberg.

In haar boek voegt ze beleving toe aan het verhaal. Wanneer het verhaal zich binnen afspeelt, vergeet dan niet om de geur van het gras dat buiten gemaaid wordt, even ter sprake te brengen. Dat maakt dat de lezer zich bewust is van het feit dat er meer gaande is dan wat de hoofdpersoon beleefd, het voegt dimensie toe aan een verhaal.

Deze manier van kijken beschrijft ze in het hele boek, inderdaad schrijven vanuit jouw gevoel maar ook schrijven om gevoel op te roepen bij je lezers.

Zelf ben ik heel erg gecharmeerd van de bergbeklimmer.

Ik neem alle adviezen ter harte in de hoop die top te bereiken. Ik schrijf mijzelf naar die top in opdrachten die ik mij opleg. Soms op basis van tips uit dit boek.

Dankzei sites zoals kobo writing life, hoef je geen gevestigd auteur te zijn om toch te kunnen publiceren. Mij kan je dus volgen in mijn weg naar de top.

Niet alles is geweldig maar de route is minimaal net zo belangrijk, waarom zou ik deze dan niet publiceren?

Dank Nathalie voor je inspiratie!